Restauratie muuranker anno 1911

Geplaatst op 27 december, 2012, door

Vandaag heb ik een nieuw vervaardigd muuranker geplaatst. Bij de restauratie liep ik tegen enkele problemen aan. Het origineel muuranker bleek in een slechte toestand te zijn en was helaas niet meer te redden. Het oog waar de draadstang doorheen kwam was voor 80% geoxideerd. Ik heb nog geprobeerd om hem te conserveren met Owatrol, maar het mocht niet meer baten.

Tijdens het verwijderen kon ik de moer er niet meer in een stuk vanaf krijgen. Deze moest ik helaas opofferen. Er kwam een merkwaardige structuur tevoorschijn op het breukvlak van de bout. Puzzel-ijzer noemt men dit soort laagwaardig ijzer: grove kristallen, slak insluitingen e.d. Het zag er wel heel mooi uit voor een ijzervreter.

Gedurende het smeden maakte ik een fout door de twee staven eerst te doppen boven en onder, vervolgens te klinken en daarna het gat door het oog te steken. Om het oog te maken, had ik beter eerst de twee helften apart in een vorm kunnen smeden en het daarna
pas moeten klinken. Enfin, foto’s spreken voor zich.

Ik was verrast door het feit dat de schroefdraad m27*3 bleek te zijn. Ik ging ervan uit dat het ‘witworth’ of iets dergelijks zou zijn. Naar mijn weten is het metrische stelsel pas in de tweede helft van de 20e eeuw ingevoerd. Deze moer was van voor 1911…

Uiteindelijk heb ik besloten om het anker eerst te laten verroesten en voer de oppervlakte behandeling pas uit zodra het ‘beter’ is. Een leerzame ervaring, waar ik met een goed en een tevreden gevoel op terug kan kijken.

 

Geschreven door:

Ramon Ranschaert 3-8-1972 Professioneel Kunstsmid sinds 1999 Zelfstandig sinds 2002 Opleiding Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen. Organisator Promesse dùn voyage 2004-2007